Jeśli nie macie jeszcze zbyt wielu noworocznych postanowień i dawno nie byliście w Poznaniu, to koniecznie dorzućcie do listy wyjazd do stolicy Wielkopolski. A jak już tam będziecie, to skorzystajcie z naszych podpowiedzi. Oto jak można spędzić jeden dzień w Poznaniu z dziećmi.
Czytaj dalej
Są takie weekendy, kiedy niby już lato, a jeszcze nie wakacje, już by się gdzieś dalej pojechało, ale akurat nie za bardzo możemy się wyrwać na dłużej i w żadnym razie chce się nam spędzać pół dnia w podróży. I wtedy warto rozejrzeć się po najbliższej okolicy, bo może okazać się, że przygoda czai się za rogiem. W ten sposób pewnej czerwcowej soboty trafiliśmy do Sochaczewa.
Czytaj dalej
Nie chciało nam się wyjeżdżać z Kambodży. Zdawała się nam ideałem. Połączeniem Laosu i Tajlandii. Fantastycznymi zabytkami, odrobiną cywilizacji i w miarę opanowanym ruchem turystycznym. Jeśli takie wrażenia mieliśmy z tej najbardziej cepeliowskiej okolicy, to dalej mogło być tylko lepiej. Jednak czas gonił i musieliśmy wracać do Tajlandii. Ale najpierw musieliśmy przekroczyć bramę piekieł, czyli Poipet.
Czytaj dalej
Czerwony kabriolet mknie żwirową aleją wyznaczoną przez ponad stulenie lipy. Wzbija za sobą lekki tuman kurzu, zostawiając w tyle cokół dawnego pomnika. Strażnik nawet nie zatrzymuje samochodu. Jadą nim zbyt ważni goście. Ci, pogrążeni w rozmowie od której może zależeć przyszłość ludzkości, nie zwracają na niego uwagi. Podobnie jak na Zamek w Mosznej, który zamyka lipową aleję…
Czytaj dalej
– Znacie Poznań? – zapytał Wojtek z Poznańskiej Lokalnej Organizacji Turystycznej. – Nie – odpowiedział Paweł. – Tak – weszłam mu w słowo. Paweł spojrzał zdziwiony. Wiedział, że byłam w Poznaniu kilka razy w życiu i to raczej przejazdem, więc trochę zdziwiła go moja odpowiedź. – Znam Jeżyce – uściśliłam – w końcu czytałam Musierowicz.
Czytaj dalej
Wyjazd do Gdyni miał program skrojony prawie wyłącznie pod młodsze cztery stopy. Jeśli nas czasem czytacie, to wiecie zapewne, że raczej unikamy niebezpiecznego nagromadzenia „rodzinnych” atrakcji. Jednak tym razem większość czasu (poza „bonusem” na zakończenie weekendu) całkowicie oddaliśmy Maćkowi i Kalinie. A Gdynia okazała się być miejscem wyjątkowo dziecioprzyjaznym.
Są takie weekendy, kiedy niby już lato, a jeszcze nie wakacje, już by się gdzieś dalej pojechało, ale akurat nie za bardzo możemy się wyrwać na dłużej i w żadnym razie chce się nam spędzać pół dnia w podróży. I wtedy warto rozejrzeć się po najbliższej okolicy, bo może okazać się, że przygoda czai się za rogiem. W ten sposób pewnej czerwcowej soboty trafiliśmy do Sochaczewa.
Krople deszczu miarowo uderzały w bulgoczącą powierzchnię. Znad ciepłej wody unosiła się para, zasłaniając góry lekką mgiełką. Z jednej strony nieba zachodzące słońce nieśmiało przebijało zza chmur, z drugiej wciąż było zasłonięte ciężkimi stratusami, na tle których malowała się wyraźna, siedmiokolorowa tęcza. Było tak pięknie, że aż trąciło kiczem. Tak rozpoczął się nasz weekend w Wiśle.
Cieszyn przyciągał nas od dawna. Ostatni raz byliśmy tam chyba na przełomie wieków… Z tych starych czasów pamiętaliśmy niewiele, ledwie tyle, że polska strona miasta była jedynie ostatnim przystankiem przed skokiem w ciekawszy, czeski świat. A teraz? Teraz jest zdecydowanie inaczej.
Sielski krajobraz… taka zbitka słowna, kiedy widok jest piękny, ale nie wiadomo, co o nim powiedzieć. O Willi Słonecznej w Dębowcu i jej okolicach wiemy, co chcemy napisać, ale malując obraz tych pofalowanych wzgórz, gdzie jasnożółty rzepak przecina błękit stawów i zieleń pól i lasów, i tak musimy zacząć od jego „sielskości”.
Miedzianka jest jednym z takich miejsc, do którego trzeba pojechać z odrobiną wiedzy. Nie można po prostu przejść się jej ulicami, zanurzyć w zaułki, zagubić na rynku, posiedzieć w knajpach i potem powiedzieć, że poczuło się jej klimat i tyle wystarczy. Nie można, bo tego miasta nie ma. Zniknęło.
Są takie filmy i seriale, w których sceneria zaczyna grać równie ważną rolę, co główni bohaterowie, a jakiś element tła nagle staje się jednym z nich. Może to być budynek, plac, czy całe miasto. W „Wielkich Kłamstewkach” w rolę milczącego bohatera wcielił się Bixby Creek Bridge – most nad Bixby, leżący na Pacific Coast Highway, czyli słynnej „Jedynce”.
